karışık bişiler

  yeni zamanlara ihtiyacımız vardır bazen.peki neden?eskitmek için. neler var eskitmediğiniz ya da azaltmadığınız? kaç insan var kıyamadığınız? saymayın.parmak hesabı yapmayın.hatta düşünmeyin.düşünüpte üzülmeyin.böyle bi öfke birikir bazen içimde.nereye atsam bilemem.içime atarım.neden? nereye atacağımı bilmediğimden ...bilmiyorum sorgulamak niyedir hayatı..biliriz ki 4 mevsim var.sırası hep aynı.bazen daha soğuk bir kış.bazen daha ılık bir yaz. bazen hiç yağmur yağmayan bir nisan..hangimiz sayarız ağaçtan düşen yaprakları.. geçen bahar daha bi yaprak dökmüştü sanki der miyiz? demeyiz. saymasakya gözden düşenleride..ben kurumuş yaprağa bastığımızda çıkan o sesi severim.birde buz tutmuş yere bastığımızda çıkan o sesi... ayırmam birbirinden ikisini de severim..yani demeye çalıştığım, onlarında üstüne basıp geçelim değil.hiç değil.. aslında demeye çalıştığım bir şey de yok.ama şu var; hayatta en boktan şey ne biliyor musunuz? kendine kızgınken aynaya bakmak!