bazen

  

    ben bazen yazarım ..silerim bazen . bazen de susarım ama nadiren .ve bir şarkıyı saatlerce dinlerim.sonra elim kaleme gider , herhanbi bir kağıdın sağında solunda şekiller oluşur önce.sonra kelimeler dizilir ard arda.gerek yoktur böyle şeylere ama olur.sorgulamam neden diye.olacağı varsa olsun derim yazarım..yazarım .yine yazarım.düşünme eylemine mola vererek yazarım, düşünerek yazmak daha mantıklı olsa gerek ama dedim ya şimdi bunu düşünemem..

bazen bişey olur.böyle şekiller şekilsiz , kavramlar gereksizdir.üzgün olman gerekirken üzülemezsin.gereksiz gülüşler fln.ama yalan değil, sadece gereksiz.sonra zaman geçer ama hiçbirşey olmaz.zaman geçtiğiyle kalır.değişen birşey yoktur ne güzel bi haber ne acı bi olay.basar bir bunalım.neden? nedensiz işte..fenadır o. aslında o kdr da nedensiz değildir de o nedenler sırıtırkende oldugundan bunalımda hissettirmesi saçmadır epeyce.o çözemediğin ruh haline sövesin gelir.söversinde.ne değişir sövdün diye.hafif bir ferahık olur ama anlıktır o.anlık olması önemli değildir.çünkü ne kadar heves etsende, yani etsemde..ohh süper ya şimdi depresyona girdim sanırım, bir süre yatağımdan çıkmıyım , kimseyle konuşmıyım ah bi de burnum aksa da şöyle etrafta ıslak mendiller falan olsa diye düşünsemde olmaz yapamam.çok üzgünüm lan çok yemeliyim , durmadan yemeliyim diyemem..çok üzgünüm lan hiç yemiyimde fırsattan istifade kilo vereyim hiç diyemem.ki konu aburcubur indirmekse mideye o konuda her zaman iyiyimdir ama şimdi o konuya hiç giremem.neyse hevesim kaçtı.

sözün özü , merakım şudur ki : bu hayat da bizi böyle yakamızdan tutacaksa hadi böyle yaşa

derken kalbimize sormuş mu?